آشنایی با حالت های عکاسی دوربین دیجیتال (کنون و نیکون)
شناخت مودهای دوربین دیجیتال برای گرفتن بهترین تصاویر ممکن در حالت های نوری مختلف، ضروری است. با استفاده از حالت های مختلف عکاسی دوربین ، می توانید با توجه به صحنه و محیط و مهارت های عکاسی و تصویربرداری خود بهترین تنظیمات را برای دوربین خود انتخاب کنید. مودهای عکاسی را می توانید با تغییر دکمه چرخان که اغلب در بالای دوربین قرار دارد تغییر دهید.
سرعت شاتر، پرده دیافراگم و ایزو، پارامترهای تأثیرگذار در نوردهی دوربین ها در هنگام عکاسی یا تصویربرداری هستند که قبل از شروع عکاسی یا تصویربرداری، باید تصمیمی بگیرید که از کدام مود دوربین استفاده کنید. مودهای مختلف دوربین به شما این امکان را میدهد که تعیین کنید کدام یک از این پارامترها توسط شما یا دوربین کنترل شوند.
به طور کلی حالت های دوربین های دیجیتال DSLR به سه بخش خودکار، نیمه خودکار و دستی تقسم می شوند. در ادامه به بررسی تک تک مودهای عکاسی در دوربین دیجیتال کنون و نیکون خواهیم پرداخت. آیا برای شناخت حالت های عکاسی دوربین های دیجیتال آماده هستید؟
حالت های خودکار در دوربین دیجیتال
بیایید با حالت های خودکار شروع کنیم، زیرا بسیاری از عکاسان تازه کار هم با این حالت ها آشنا هستند. این حالت همانطور که از اسمش پیداست همه چیز را به طور خودکار انجام می دهد. دو دسته اصلی برای حالت های خودکار وجود دارد:
- تمام اتوماتیک: در این حالت، دوربین چیزی در مورد موضوع شما نمی داند و سعی می کند با توجه به میزان نور موجود در محیط، بهترین تنظیمات ممکن را بصورت خودکار و بدون دخالت شما انتخاب کند تا بهترین تصویری را که می تواند ثبت کند.
- حالت‌های صحنه: انواع حالت‌های صحنه به شما امکان میدهد تا حالت متناسب با محیط یا زمینه‌ای که عکاسی می کنید را در دوربین انتخاب کنید تا تنظیمات نور براساس همان حالت اعمال گردد. مثلا اگر در حال عکاسی از مناظر، پرتره، ماکرو یا… هستید، می توانید همان حالت را در دوربین انتخاب کنید.
برخی از دوربین‌ها حالت‌های خودکار اضافی با نام‌های فانتزی مانند «هوشمند» خودکار و «+ خودکار» دارند، اما در نهایت، همه آنها بخشی از حالت خودکار هستند.
چیزی که باید در مورد حالت‌های خودکار به خاطر بسپارید: وقتی دوربین روی خودکار یا حالت‌های صحنه تنظیم می‌شود، مهندسانی که دوربین را طراحی کرده‌اند در مورد تصاویر شما تصمیم می‌گیرند، نه شما!
در حالت خودکار دوربین، شما باید موضوع را انتخاب کنید و ببینید که ترکیب بندی چگونه به نظر می رسد، اما همه چیز (شامل رنگ، تن، روشنایی، سایه و کنتراست) توسط تراشه های کامپیوتری داخل دوربین کنترل می شود.
این موضوع توضیح می دهد که چرا عکسی که دقیقاً از یک سوژه/محیط توسط دو مارک دوربین مختلف گرفته شده یکسان به نظر نمی رسد. در واقع، طراحان هر مارک دوربین تصمیم گرفته اند که یک تصویر “خوب” چگونه باید باشد و این چیزی است که در “مغز” دوربین رمزگذاری شده است.
حالت های نیمه خودکار در دوربین دیجیتال
در حالت نیمه خودکار شما یکی از پارامترهای تاثیرگذار در نور (ایزو، سرعت شاتر، پرده دیافراگم) را کنترل می کنید و بقیه موارد به صورت خودکار انجام می شود. در واقع بخشی از کار همچنان بر عهده دوربین است و در پشت پرده، این طراحان دوربین هستند که تصمیم می گیرند که پارامترهایی مثل ISO، سرعت شاتر یا پرده دیافراگم چقدر تغییر کنند.
حالت نیمه خودکار در دوربین های دیجیتال شامل بخش های زیر هستند:
- حالت پروگرام (P) – نوردهی خودکار است، اما می توانید تنظیماتی مانند ISO، تعادل رنگ سفید و حالت رنگ را به صورت دستی کنترل کنید. کار با حالت برنامه (پروگرام) برای مبتدیان بسیار عالی است زیرا بیشتر ویژگی های دوربین را کشف کنند.
- حالت اولویت دیافراگم (A یا Av) – شما یک دیافراگم لنز (باز شدن لنز) را انتخاب می کنید، بقیه موارد به صورت خودکار است.
- حالت اولویت شاتر (S یا TV) – شما تصمیم می گیرید که چه مدت شاتر باز باشد (سرعت شاتر)، بقیه موارد به صورت خودکار انجام می شود.
- حالت اولویت ISO (Sv) – شما ISO را انتخاب می کنید، بقیه موارد به صورت خودکار است (این حالت تنها در چند دوربین DSLR موجود است)
در حالت تمام خودکار، کنترلی بر نحوه نمایش تصاویر خود ندارید. اما در حالت برنامه، بدون یادگیری هیچ گونه کنترل دستی دیگری می‌توانید تنظیماتی مانند جبران نوردهی را تغییر دهید و تصاویرتان را روشن‌تر یا تیره‌تر نشان دهید.
حالت دستی در دوربین دیجیتال
حالت دستی (M) به شما اجازه می دهد تا سرعت شاتر، دیافراگم و ISO را به طور مستقل کنترل کنید. عکاسان حرفه ای بیشتر اوقات از حالت دستی استفاده می کنند.
در حالت دستی می‌توانید همه عملکردها را متناسب با شرایط نوری تنظیم کنید و نیاز به استفاده مناسب به خصوص بین سرعت شاتر و دیافراگم دارد.
هنگامی که دوربین دیجیتال خود را از حالت خودکار خارج می کنید، مسئولیت عکس های خود را بر عهده می گیرید. “کیفیت” تصویر دیگر توسط شرکت سازنده دوربین شما تعیین نمی شود – اکنون شما پشت فرمان هستید. این موضوع می تواند برای هر کسی که قبلاً از حالت خودکار فراتر نرفته هم ترسناک و هم طاقت فرسا باشد.
اجازه دهید به رفع برخی از نگرانی های شما کمک کنم:
- لازم نیست یک شبه در تمام کنترل های دوربین خود متخصص شوید. در اکثر حالت‌های دستی، دوربین هنوز کارهای زیادی را انجام میدهد تا مطمئن شود که تصاویر شما زیبا می‌شوند.
- در مواقعی که تنظیمات دستی دوربین را تغییر دهید و ببینید که همه عکس‌های شما خراب می شوند و نمی‌توانید نحوه رفع آن را بیابید، می‌توانید به حالت خودکار بازگردید.
اینطور فکر کنید: بدترین اتفاقی که می افتد این است که ممکن است برخی از تصاویر شما خوب ظاهر نشوند.
